Binnenkant elleboog
Ontstoken elleboog (posterolaterale instabiliteit)
Evolution fysiotherapie
Een ontstoken elleboog door een instabiliteit aan de buitenkant van de elleboog
Evolution fysiotherapie
Behandeling Posterolaterale rotatoire instabiliteit
Fysiotherapeutische behandeling
Als er instabiliteit optreed na een trauma dan is rust gewenst. Indien nodig geeft de desbetreffende orthopeed een brace of mitella om dit te bevorderen. Deze herstelfase duurt gemiddeld 4 tot 6 weken. Als het kapsel rondom het kopje van het spaakbeen rustig is zullen wij stabiliteitstraining gaan doen. Afhankelijk van de sport die wordt uitgevoerd zal het revalidatietraject ongeveer 3 tot 4 maanden in beslag nemen. Als er bovenhandse sporten worden gedaan of sporten waarbij er veel gewicht op het kapsel komt te staan is evt een brace aangeraden. Wil men op het huidige niveau blijven sporten en de klachten blijven aanwezig dan zal het operatieve traject overwogen kunnen worden.
De schade aan het laterale ulnaire ligament en de annulaire band rondom het spaakbeen kopje is te groot. Tijdens dit traject worden één of beide banden operatief hersteld. Hiermee wordt dus ook de stabiliteit in de elleboog hersteld. Na de operatie dragen patiënten 3 weken ellebooggips. Na die 3 weken krijgen patiënten een brace die de laatste 30 graden van de elleboog strekking blokkeert. Deze brace dient men 3-6 weken te dragen.
De mobiliteit wordt langzaam opgevoerd om te zorgen dat de elleboog de strekking niet verliest. 12 weken na de operatie zien wij als fysiotherapeut de patiënt graag in de praktijk. Vaak is er dan sprake van een strekbeperking en veel krachtsverlies in de boven en onderarm. Wij zullen de strekbeweging bevorderen in combinatie met stabiliserende oefeningen voor de elleboog. Als de strekking optimaal is gaan wij ook de boven en onderarm verder optrainen. Dit traject neemt doorgaans nog 3 maanden in beslag.
Evolution fysiotherapie
Wat is poterolaterale rotatoire instabiliteit
Denk hierbij aan gewichtheffers die veel gewichten boven hun hoofd uitstoten. Bij deze groep krachtsporters komt er heel veel kracht op de onderarmen te staan.
Als ze het gewicht uitstoten staan de armen altijd uit elkaar en nooit loodrecht boven het eigen zwaartepunt. De kracht komt dan enorm op de buitenzijde van de elleboog te liggen. Door dit herhaaldelijk te doen kan het Laterale Ulnaire Ligament (LUCL zie afb 1) scheuren.
Om beter te begrijpen wat posterolaterale rotatoire instabiliteit is, is er enige kennis van anatomie nodig. In afbeelding 1 is de elleboog te zien. Het onderste bot is de ellepijp en de bovenste het spaakbeen.
Graad 1: het bandje met het blauwe kruisje scheurt op de plek van het blauwe kruisje. Dit zorgt al voor de posterolaterale rotatoire instabiliteit. Deze is qua pijn reduceerbaar en op te lossen volgens fysiotherapeutische behandeling (zie behandeling)
Graad 2: het bandje met het blauwe en rode kruisje scheuren op de plek van de kruisjes. Hierbij volgt direct een operatie aangezien de instabiliteit dan vaak te groot is. De band zal hersteld moeten worden.
Graad 3: zowel de band met het groene, als die met het blauwe en rode kruisje scheurt. Ook dit zal operatief herstelt moeten worden. In gevallen 2 en 3 ziet de behandeling er hetzelfde uit (hyperlink).
Dat komt omdat de aanhechting van de extensor carpi radialis brevis en de aanhechting van het laterale ulnaire ligament hetzelfde zijn. Het ligament kan dan laxer worden of zelfs scheuren. Het scheurt dan altijd op de plek van het rode kruisje (afb 1).
Evolution fysiotherapie
Symptomen posterolaterale rotatoire instabiliteit
Ook horen mensen vaak een klik of iets scheuren wanneer er een trauma met de arm is geweest en de instabiliteit ontstaat.
Evolution fysiotherapie
Hoe wordt de diagnose posterolaterale rotatoire instabiliteit gesteld?
De testen zijn echter niet betrouwbaar genoeg om met zekerheid een uitspraak de toen over de posterolaterale rotatoire instabiliteit. Bij een trauma of een mobiliteitsverschil tussen links en rechts worden patiënten doorgestuurd naar het ziekenhuis. In het ziekenhuis wordt middels aanvullend vaak een MRI gemaakt om de mate van schade te bepalen, zelfs met MRI kan het moeilijk zijn om de juiste diagnose te stellen.

